top of page
  • Εικόνα συγγραφέαΚωνσταντίνος Σαλάπας

H Ξένια γράφει για τον Μάνο της



Friends at first sight


Σε περιμένω ακόμη να φάμε μαζί. Έχεις αργήσει αλλά έχω πια συνηθίσει να αργείς. Περνάν οι ώρες σε παίρνω τηλέφωνο δεν απαντάς. Καλά δεν απαντάς σε εμένα? Έρχεται η Δευτέρα δεν με παίρνεις για καλημέρα στη μία που ξυπνάς. Καλά μαλάκας είσαι? Θες να ανησυχήσω? Θεέ, μου τι ντράμα κουίν.


Θα έρθω σπίτι σου, ρε, να σου πω εγώ που δεν σηκώνεις το τηλέφωνο.


Ευαγγελισμός. Μάνο, κάνε λίγο υπομονή, ε; Θα μας πάνε σε δωμάτιο. Σε λίγο. ΝΑΙ, δεν σε έχω ξαναδεί χωρίς γυαλιά. Βάλε τα γυαλιά σου, σαν να είσαι άλλος με κοιτάς χωρίς γυαλιά. Πήγε έντεκα. Σου κρατώ το χέρι μαζί με το Ρηνάκι μας.


Την κάνεις. Είκοσι μέρες. Είκοσι μέρες που πεθαίνω από τύψεις που δεν σε φρόντισα νωρίτερα. Γιατί δεν θέλησες? Μου υποσχέθηκες ότι θα με προσέχεις. Εκείνο το βράδυ που σταματήσαμε το smart και κλαίγαμε σαν μαλακές στη μέση του δρόμου ακούγοντας Ρίτα. Σώσε με, δώσ' μου να πιω το δηλητήριο κι είν' η ζωή μου ένα μαρτύριο, τώρα που πια δεν μ' αγαπάς.


Μαλακίες.


Μια χαρά μ' αγαπάς, μια χαρά σ' αγαπώ, απλά δεν μπορώ να σε δω.


Όταν ξαναβρεθούμε, θα πιούμε από εκείνο το καυτερό που μας έκανε να λέμε μπανταλά (σου αρέσουν ακόμη τα καλιαρντά μου;). Θα φοράς το playmobil πουλόβερ και εγώ το μαύρο φόρεμα μέχρι το γόνατο που σου άρεσε. Έως τότε... Ένα αχ θα κλείνω στη χούφτα μου κάθε φορά που θα πηγαίνω να σε πάρω τηλέφωνο.


Σ' αγαπώ, ρε.


Κλέαν.


https://www.youtube.com/watch?v=YcMquhEv2HY


680 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
bottom of page